توضیح بلاکچین

با فهمیدن و درک پیامدهای این اختراع، هیاهوی خاصی پیرامون تکنولوژی بلاکچین ایجاد شده است. این امر ممکن است به این دلیل باشد که تصور موارد استفاده در سطح بالا بسیار آسان است.

در گذشته محیط آنها خشت، چوب های چوبی (که خطر آتش سوزی داشتند)، سنگ، پاپیروس و کاغذ بوده است. پس از همه گیر شدن کامپیوترها در دهه های 1980 و 90، سوابق کاغذی دیجیتالی می شدند که اغلب با ورود دستی اطلاعات انجام می شد.

برخی از افراد در صنعت بلاکچین اظهار داشته اند که بلاکچین بیش از حد مورد استفاده قرار گرفته است، در صورتی که این تکنولوژی محدودیت هایی دارد و برای بسیاری از تعاملات دیجیتالی نامناسب است.

R3CEV، یک کنسرسیومی ایست که توسط برخی از بزرگترین بانکهای جهان تأمین می شود و مشغول تلاش برای پاسخ به این سوال است. گلدمن ساکس، مشاور مک کینزی و تحقیقات مصرف کنندگان، همه گزارش های بسیار خوبی در مورد این سوال نوشته اند.

موسسات مالی طی بیش از ۳۰ سال، با اختلالات مالی بسیاری در دارایی های صنایع مواجه بودند. آن ها ایده ای دارند که تکنولوژی انقلابی می تواند یک متصدی پایدار و بدون تغییر باشد.

سه تکنولوژی اصلی وجود دارد که برای ایجاد بلاکچین با هم ترکیب می شوند و هیچ کدام جدید نیستند. بلکه ارکستراسیون و کاربرد آنها جدید است. این فناوری ها عبارتند از: 1) رمزنگاری کلید خصوصی 2) شبکه توزیع شده با یک دفتر مشترک 3) انگیزه ای برای سرویس دهی به معاملات، نگهداری سوابق و امنیت شبکه.

همانند یک سفر دریایی عمیق، یک بلاکچین ممکن است متفاوت از سایر سیستم های دیجیتالی غیرمتمرکز باشد، مانند: ویکی پدیا. با استفاده از بلاکچین، بسیاری از افراد می توانند ورودی هایی را در تاریخچه اطلاعات بنویسند و جامعه کاربران می توانند کنترل کنند که اصلاح و به روزرسانی تاریخچه اطلاعات به چه نحوی انجام می گیرد.

فناوری بلاکچین احتمالاً بهترین اختراع اینترنت در طول زمان پیدایش آن است. تبادل و مبادله ارزش ها وقیمت ها را بدون نیاز به جلب اعتماد یا وجود یک مرجع اصلی را امکان پذیر می کند.

بلاکچین پیچیده به نظر می رسد و قطعا" می تواند پیچیده هم باشد اما مفهوم اصلی آن کاملاً ساده است. بلاکچین نوعی پایگاه داده است. برای اینکه بتوانید بلاکچین را درک کنید، به شما کمک می کنیم تا ابتدا درک کنید که در واقع یک پایگاه داده چیست.