همه آن چیزی که باید از DAO بدانید

یک ماشین فروش را تصور کنید که نه تنها از شما پول می گیرد و در عوض یک میان وعده به شما می دهد بلکه از آن پول برای سفارش مجدد خودکار کالاها نیز استفاده می کند. این دستگاه همچنین خدمات نظافت را درخواست کرده و اجاره خود را به تنهایی پرداخت می کند. هیچ مدیری ندارد و همه آن فرآیندها از قبل به صورت کد نوشته شده اند.

تقریباً این نحوه کار یک DAO یا یک سازمان خودمختار غیرمتمرکز است. از زمانی که بیت کوین موفق به خلاص شدن از شر واسطه ها در معاملات مالی شد، ایده چنین مدل مدیریتی در جامعه ارزهای دیجیتال به جریان افتاده است. به همین ترتیب ایده اصلی پشت DAO ایجاد یک شرکت یا سازمانی است که می تواند بدون مدیریت سلسله مراتبی کاملاً کار کند.

ایجاد تمایز بین DAO به عنوان نوعی سازمان و DAO که صرفاً نام یکی از این سازمان ها است ضروری است. این پروژه یکی از اولین تلاش ها برای ایجاد DAO بود و به دلیل اشتباه در کد اولیه آن به طرز چشمگیری شکست خورد.

در ابتدا بیت کوین به عنوان اولین DAO کاملاً کاربردی در نظر گرفته شد زیرا دارای مجموعه ای از قوانین از پیش برنامه ریزی شده، به صورت مستقل عمل می کند و از طریق یک پروتکل توافق توزیع شده هماهنگ می شود. از آن زمان استفاده از قراردادهای هوشمند در بستر اتریوم فعال شد که ایجاد DAO را به عموم مردم نزدیک کرد و شکل ظاهری آنها را شکل داد.

اما DAO برای بهره برداری کامل به چه مواردی نیاز دارد؟ اول از همه، مجموعه ای از قوانین که طبق آن عمل خواهد کرد. این قوانین به عنوان یک قرارداد هوشمند که اساساً یک برنامه کامپیوتری است و بصورت مستقل در اینترنت وجود دارد رمزگذاری می شود اما در عین حال به افرادی نیاز دارد تا وظایفی را انجام دهند که به تنهایی قادر به انجام آن نیست.

با وضع قوانین، DAO وارد مرحله تأمین مالی می شود. این به دو دلیل یک قسمت بسیار مهم است. اولاً DAO باید نوعی دارایی داخلی داشته باشد، توکن هایی که می تواند توسط سازمان خرج شود یا برای پاداش دادن به فعالیت های خاصی در آن استفاده شود. ثانیاً با سرمایه گذاری در DAO، کاربران حق رأی و متعاقباً توانایی تأثیرگذاری در نحوه عملکرد را دریافت می کنند.

پس از اتمام دوره تأمین اعتبار و استقرار، DAO کاملاً مستقل از سازندگان آن و همچنین افراد دیگر برای این موضوع است. آنها متن باز هستند. به این معنی که کدهای آنها توسط هر کسی قابل مشاهده هستند. علاوه بر این تمام قوانین و معاملات مالی در بلاکچین ثبت شده است. این باعث می شود DAO کاملا شفاف، تغییرناپذیر و فساد ناپذیر باشد.

هنگامی که DAO عملیاتی شد، کلیه تصمیمات در مورد مکان و نحوه مصرف اعتبارات آن از طریق دستیابی به اتفاق نظر اتخاذ می شود. هرکسی که سهمی در DAO خریده باشد می تواند در مورد آینده آن پیشنهاداتی ارائه دهد. به منظور جلوگیری از اسپم شدن شبکه با پیشنهادات، می توان برای واریز وجهی را واریز کرد.

متعاقباً ذینفعان به این پیشنهاد رای می دهند. برای انجام هر عملی، اکثریت باید در مورد انجام این کار توافق کنند. درصد لازم برای رسیدن به آن اکثریت بسته به DAO متفاوت است، زیرا در کد آن مشخص شده است.

اساساً DAO ها مردم را قادر می سازند مبالغ خود را با هرکسی در دنیا معامله کنند. این کار را می توان به صورت سرمایه گذاری، کمک مالی خیرخواهانه، جمع آوری پول، وام گرفتن و غیره . همه را بدون واسطه انجام داد. یک مشکل مهم در سیستم رای گیری این است که حتی اگر یک سوراخ امنیتی در یک کد اولیه مشاهده شود تا زمانی که اکثریت به آن رای ندهند نمی توان آن را اصلاح کرد. در حالی که رای گیری انجام می شود هکرها می توانند از اشکال کد استفاده کنند.

در آخر توجه به این نکته ضروری است که DAO توانایی ساخت یک محصول، نوشتن کد یا توسعه یک سخت افزار را ندارد. در عوض می توان فردی را برای انجام یک کار مورد نیاز استخدام کرد. این انتصاب از طریق همان فرآیند رأی گیری انجام می شود، در حالی که یک قرارداد هوشمند اطمینان از پرداخت سریع پس از اتمام صحیح کار را دارد.

سرمایه گذاری در DAO نسبتاً آسان است. خصوصاً اگر می دانید چگونه اتر یا بیت کوین بخرید و از قبل کیف پول دارید. تمام کاری که شما واقعاً باید انجام دهید خرید توکن های DAO خاص است که تقریباً معادل خرید سهام یک شرکت است.

هنگامی که مرحله تأمین مالی بسته شد، شما می توانید پیشنهادهایی را ارائه دهید و همچنین به آنها رأی دهید و حتی ممکن است سود کسب کنید. مقدار توکن های خرید با میزان قدرت رأی گیری شما بستگی دارد.

اگرچه قبل از سرمایه گذاری حتماً بدانید که دقیقاًچه کاری را انجام می دهید. DAO ها کاملاً شفاف هستند و کدهای زیرمجموعه آنها همیشه منبع باز هستند. به این معنی که شما شانس بررسی کدهای گفته شده را دارید تا مطمئن شوید که خطایی در آن وجود ندارد.

Dapps یا برنامه های غیرمتمرکز، اساساً برنامه های غیرقابل توقفی هستند که روی بلاکچین اتریوم کار می کنند و با قراردادهای هوشمند تأمین می شوند. تفاوت اصلی با برنامه های معمولی این است که Dapp ها کاملاً مستقل هستند و برای کار به واسطه احتیاجی ندارند و اساساً از سانسور در امان هستند. به عبارت دیگر آنها ارتباط مستقیمی بین کاربر و سرویس برقرار می کنند. از این طریق کاربران می توانند اطلاعات و داده هایی که به اشتراک می گذارند را به طور کامل کنترل کنند.

DAO ها اساساً نژادی بسیار بلند پروازانه از برنامه های غیرمتمرکز هستند. همانطور که در مقاله سفید اتریوم شرح داده شده است، آنها در گروه "سایر" قرار می گیرند که شامل سیستم های رأی گیری و حاکمیت است. دو نوع دیگر Dapp برنامه های مدیریت پول و برنامه هایی هستند که پول در آن دخیل است اما به یک قطعه دیگر (بیمه، خیریه، دارایی و غیره) نیز نیاز دارند.

"DAO" نام یکی از DAO خاص است که توسط تیمی در پشت دامنه راه اندازی آلمان ایجاد شده است. این متخصص در "قفل های هوشمند" است که به مردم امکان می دهد املاک خود را در نسخه غیرمتمرکز Airbnb به اشتراک بگذارند. DAO در ماه مه سال 2016 مستقر شد. زمانی که بودجه آن از طریق فروش توکن تأمین می شد. به نوعی این پروژه با جمع آوری بیش از 150 میلیون دلار توانست به موفق ترین کمپین سرمایه گذاری مردمی در تاریخ تبدیل شود.

کد DAO کامل نبود و چون منبع باز بود و برای همه قابل مشاهده بود. فردی یک اشکال را برای بهره برداری پیدا کرد. بنابراین در 17 ژوئن یک هکر ناشناس یا گروهی از هکرها، شروع به انتقال پول از DAO به یک "DAO کودک" کردند که ساختار DAO را کپی کرد. قبل از متوقف شدن تخلیه وجوه، هکر موفق شد بیش از 50 میلیون دلار اتر را به سرقت ببرد.

علی رغم این واقعیت که از یک اشکال در کد DAO برای سرقت وجوه مورد سوء استفاده قرار گرفت، این هک به طور جدی هم اعتبار اتریوم را به عنوان یک میزبان و هم مفهوم DAO را تضعیف کرد. علاوه بر این، باعث شد شبکه اتریوم به دو قسمت تقسیم شود. با این حال، مهم است که بدانیم با آزمایش اضافی کد می توان از همه این موارد جلوگیری کرد. شاید این هک یک نقطه عطف مهم در تاریخ در حال توسعه DAO باشد که نقاط ضعف را نشان می دهد و بدون شک چنین نقاط ضعفی توسط DAO های آینده مورد توجه قرار خواهد گرفت.

بدون شک مفهوم DAO بسیار هیجان انگیز است زیرا تلاش می کند همه مشکلات مربوط به نحوه اداره سازمانهای مدرن را حل کند. DAO کاملاً ساختار یافته به هر سرمایه گذار فرصتی می دهد که سازمان را شکل دهد. هیچ ساختار سلسله مراتبی وجود ندارد. به این معنی که هر ایده ابتکاری می تواند توسط هر کسی مطرح شود و توسط کل سازمان مورد توجه قرار گیرد. مجموعه ای از قوانین از پیش نوشته شده که هر سرمایه گذار قبل از عضویت در سازمان و همچنین سیستم رأی گیری از آنها آگاه است دیگر جایی برای مشاجره باقی نمی گذارد.

بعلاوه از آنجا که هم ارائه یک پیشنهاد و هم رأی دادن به آن مستلزم صرف هزینه مشخصی توسط یک سرمایه گذار است آنها را بر آن دارد تا تصمیمات خود را ارزیابی کرده و وقت خود را برای راه حل های بی نتیجه تلف نکنند. سرانجام همانطور که تمام قوانین و همچنین هر معامله مالی در بلاکچین ثبت شده است که برای بررسی در دسترس همه می باشد، DAO ها کاملاً شفاف هستند. هرکسی که در آن شرکت می کند به تصمیم گیری در مورد نحوه مصرف وجوه کمک می کند و می تواند نحوه مصرف این وجوه را ردیابی کند.

DAO دقیقاً مانند هر چیز دیگری که به ارزهای دیجیتال مرتبط است، یک تکنولوژی کاملاً جدید و تا حدی یک انقلاب است. طبیعتاً پروژه هایی از این دست انتقادات بسیاری را به دنبال خواهند داشت. به عنوان مثال MIT Technology Review ایده سپردن توده ها به تصمیمات مهم مالی را یک تصمیم بد و عقیده ای می داند که احتمالاً هیچ بازدهی ندارد. آنها در مقاله خود می گویند که برای موفقیت پروژه های مرتبط با DAO در هر مقیاس، بسیاری از موارد در جهان باید تغییر کند.

نگرانی های دیگری نیز پیرامون DAO وجود دارد. مبرم ترین مشکل به ویژه پس از هک DAO، یک مشکل امنیتی است و با اصل "کد غیر قابل توقف" مرتبط است. در طول حمله، ناظران و سرمایه گذاران تماشا می کردند که بودجه از DAO خارج می شود اما نمی توانستند کاری انجام دهند زیرا مهاجم از نظر فنی قوانین را دنبال می کرد. مطمئناً اگر کد به خوبی ترکیب شده و بدون اشکال باشد، می توان از چنین حملاتی جلوگیری کرد.

سرانجام برای اینکه استارت آپ هایی که به عنوان DAO فعالیت می کنند بتوانند در خارج از شبکه بلاکچین تجارت کنند و با دنیای فیزیکی ابزارهای مالی و مالکیت معنوی ارتباط برقرار کنند، باید نوعی چارچوب قانونی وجود داشته باشد. عدم اطمینان حقوقی موضوعی است که به دلیل جدید بودن تکنولوژی درون آن و تفاوتهای بنیادی درگیر ارزهای دیجیتال است اما به نظر می رسد راه حل فقط مسئله زمان باشد.

اساساً هر سازمان خودمختار با سیستم حاکمیت و بودجه غیرمتمرکز را می توان DAO نامید. این امر عملاً هر شبکه ارز دیجیتال غیرمتمرکز را به یک DAO تبدیل می کند. خصوصاً با توجه به دوره اولیه تأمین مالی سرمایه گذاری قبل از راه اندازی رسمی. در زیر لیست کوتاهی از معروف ترین DAO های موفق آورده شده است: