Portfolio (پورتفولیو) و انواع آن چیست؟

پورتفولیو مجموعه ای از سرمایه های مالی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها، پول نقد و معادل نقدی آن است از جمله صندوق های بسته و صندوق های قابل معامله در بورس(ETF). مردم به طور کلی معتقدند سهام، اوراق قرضه و پول نقد هسته اصلی یک portfolio را تشکیل می دهند. اگرچه این امر اغلب اتفاق می افتد اما نیازی به قاعده نیست. یک پورتفولیو ممکن است شامل طیف گسترده ای از دارایی ها از جمله املاک و مستغلات، هنر و سرمایه گذاری های خصوصی باشد.

شما ممکن است انتخاب کنید که پورتفولیو را خودتان نگه دارید و مدیریت کنید یا اینکه به یک مدیر مالی، مشاور مالی یا یک متخصص امور مالی دیگر اجازه دهید نمونه کارهای شما را مدیریت کند.

یکی از مفاهیم کلیدی در مدیریت اوراق بهادار خرد متنوع سازی است. که به این معنی است که همه تخ مرغ های خود را در یک سبد قرار ندهید. گوناگونی تلاش می کند تا با تخصیص سرمایه گذاری در میان ابزارهای مختلف مالی، صنایع و سایر دسته ها ریسک را کاهش دهد. این هدف با به حداکثر رساندن بازده با سرمایه گذاری در مناطق مختلف که هر یک واکنش متفاوتی نسبت به یک رویداد نشان می دهند می باشد. روش های زیادی برای متنوع سازی وجود دارد. نحوه انجام این کار به خود شما بستگی دارد. اهداف شما برای آینده، اشتیاق شما برای ریسک و شخصیت شما از عوامل تصمیم گیری در مورد نحوه ایجاد پورتفولیو هستند.

ممکن است شما یک نمونه کار سرمایه گذاری را به عنوان یک کیک در نظر بگیرید که به قطعات مختلف تقسیم شده است. هر قطعه نماینده میزان دارایی و یا نوع سرمایه گذاری متفاوت است. سرمایه گذاران با هدف ایجاد یک پورتفولیو متنوع و گوناگون برای دستیابی به تخصیص پورتفولیو بازده ریسک، متناسب با سطح تحمل ریسک آنها تلاش می کنند. اگرچه سهام، اوراق قرضه و وجه نقد به طور کلی به عنوان عناصر اصلی ساخت یک Portfolio در نظر گرفته می شود شما ممکن است یک پورتفولیو با انواع مختلف دارایی ها از جمله املاک و مستغلات، سهام طلا، انواع اوراق قرضه، نقاشی ها و دیگر کالاهای هنری را جمع آوری کنید.

نمونه تخصیص پورتفولیو در بالا برای یک سرمایه گذار با ریسک پایین برای خطر است. به طور کلی یک استراتژی محافظه کار سعی می کند با سرمایه گذاری در اوراق بهادار با ریسک پایین از ارزش یک پورتفولیو محافظت کند. در این مثال مشاهده خواهید کرد که 50٪ کامل به اوراق قرضه اختصاص داده شده است که ممکن است حاوی شرکت های عالی درجه و اوراق قرضه دولتی از جمله شهرداری ها باشد.

تخصیص سهام 20 درصدی می تواند شامل سهام خرد یا سرمایه کلان باشد و 30 درصد از سرمایه گذاری های کوتاه مدت ممکن است شامل پول نقد، گواهی سپرده (CDها) و حساب های پس انداز با سود بالا باشد.

اکثر متخصصان سرمایه گذاری متفق القول هستند که اگرچه تضمین کننده ضرر نیست اما تنوع بخش اساسی برای دستیابی به اهداف طولانی مدت مالی است در حالی که خطر را به حداقل می رساند.

انواع مختلفی از پورتفولیو و استراتژی های پورتفولیو می تواند به اندازه سرمایه گذاران و مدیران پول وجود داشته باشد. همچنین ممکن است انتخاب کنید چندین پورتفولیو داشته باشید که محتوای آنها می تواند منعکس کننده استراتژی یا سناریوی سرمایه گذاری متفاوت باشد و برای نیازهای دیگر ساختار یافته باشد.

رویکرد پرتفوی ترکیبی در طبقه دارایی متنوع است. ایجاد یک پرتفوی ترکیبی مستلزم گرفتن موقعیت در سهام و همچنین اوراق قرضه، کالاها، املاک و مستغلات و حتی هنر است. به طور کلی یک سبد ترکیبی شامل سهام نسبتاً ثابت، اوراق قرضه و سرمایه گذاری های جایگزین است. این سودمند است زیرا از نظر تاریخی سهام، اوراق قرضه همبستگی کمتری با یکدیگر داشته اند.

وقتی از یک پورتفولیو برای اهداف سرمایه گذاری استفاده می کنید انتظار دارید سهام، اوراق قرضه یا دارایی مالی دیگری بازدهی کسب کند یا با گذشت زمان یا هر دو ارزش خود را افزایش دهد. یک سرمایه گذاری پورتفولیو ممکن است استراتژیک باشد یعنی جایی که شما دارایی های مالی را با قصد نگه داشتن طولانی مدت بر روی آن دارایی خریداری می کنید. یا تاکتیکی یعنی جایی که شما به امید دستیابی به سودهای کوتاه مدت دارایی خود را به طور فعال خریداری و می فروشید.

دارایی های اساسی در یک پرتفوی تهاجمی به طور کلی در جستجوی بازدهی بزرگ خطرات زیادی را به همراه دارد. سرمایه گذاران سلطه جو به دنبال شرکت هایی هستند که در مراحل اولیه رشد خود هستند و ارزش پیشنهادی منحصر به فردی دارند.

پورتفولیوهایی که دفاعی هستند تمرکز خود را بر روی کالاهای اصلی مصرف کننده قرار می دهند که در برابر رکودها نفوذ ندارند. سهام دفاعی در مواقع بد و همچنین اوقات خوب کار می کنند. هر چقدر هم که اقتصاد در یک زمان مشخص بد باشد، شرکت هایی که محصولات ضروری برای زندگی روزمره می سازند باقی می مانند.

این نوع پورتفولیوها از سهام پرداخت سود سهام یا انواع دیگر توزیع سهامداران سود کسب می کنند. برخی از سهام موجود در سبد درآمد نیز می توانند در سبد دفاعی جای بگیرند اما در اینجا آنها اساساً برای بازده بالا انتخاب می شوند. سبد درآمد باید جریان نقدی مثبتی ایجاد کند. اعتبارات سرمایه گذاری در املاک و مستغلات (REIT) نمونه هایی از سرمایه گذاری های درآمدزا هستند.

پورتفولیوی احتمالی برای سرمایه گذارانی که تحمل بالایی در برابر ریسک دارند بهترین است. نمایش های سوداگرانه می توانند شامل عرضه های اولیه عمومی (IPO) یا سهامی باشند که گفته می شود اهداف تصاحب هستند. شرکت های فناوری یا مراقبت های بهداشتی در حال تولید یک محصول منحصر به فرد نیز در این گروه قرار می گیرند.

اگرچه یک مشاور مالی می تواند یک مدل پورتفولیو عمومی برای یک شخص ایجاد کند اما تحمل ریسک یک سرمایه گذار باید به طور قابل توجهی محتوای پورتفولیوها را منعکس کند.

در مقابل، یک سرمایه گذار مقاوم در برابر ریسک ممکن است برخی از سهام رشد سرمایه کوچک را به موقعیت سهام تهاجمی و با رشد سرمایه بزرگ اضافه کند و مقداری قرار گرفتن در معرض اوراق قرضه با بازده بالا را بپذیرد و به دنبال فرصت های سرمایه گذاری در املاک و مستغلات، بین المللی و جایگزین برای پورتفولیوها باشد. به طور کلی یک سرمایه گذار باید مواجهه با اوراق بهادار یا طبقه های دارایی که نوسان آنها موجب ناراحتی می شود را به حداقل برساند.

مشابه تحمل ریسک، سرمایه گذاران باید در نظر بگیرند که هنگام ساخت پورتفولیو چه مدت باید سرمایه گذاری کنند. به طور کلی سرمایه گذاران باید با نزدیک شدن به تاریخ هدف خود به سمت تخصیص دارایی محافظه کارانه پیش روند تا از درآمد هنگام ساخت پورتفولیوها تا آن زمان محافظت کنند.

به عنوان مثال یک سرمایه گذار محافظه کار ممکن است سبد سهام با ارزش سهام بزرگ، صندوق های شاخص بازار گسترده، اوراق قرضه با درجه سرمایه گذاری و موقعیت معادل نقدی با درجه نقد بالا را ترجیح دهد.

به عنوان مثال پس انداز یک سرمایه گذار برای بازنشستگی را در نظر بگیرید که قصد دارد ظرف 5 سال نیروی کار را ترک کند. حتی اگر آن سرمایه گذار راحت در سرمایه گذاری در سهام و اوراق بهادار پر خطر شرکت کند ممکن است بخواهد بخش بیشتری از پورتفولیوها را در دارایی های محافظه کارانه تری مانند اوراق قرضه و پول نقد سرمایه گذاری کند تا از این طریق پس انداز کرده باشد. برعکس فردی که تازه وارد نیروی کار می شود ممکن است بخواهد کل سبد خود را در سهام سرمایه گذاری کند زیرا ممکن است چندین دهه برای سرمایه گذاری داشته و توانایی فرار از نوسانات کوتاه مدت بازار را داشته باشد.